---

Mi się wydaje, że należałoby zacząć od "odczarowania feminizmu" - pokazania że "nie taki straszny feminizm jak go malują" (często spotykam się niestety z używaniem terminu: feministka, feminista" jako obelgi.

---

I myślę, że położenie większego akcentu, np. w mediach na taką działalność feministyczną będzie służyć "odczarowaniu" feminizmu.

---

Weroniko, wydaje mi się, że "na siłę" nie można właczyć nigdzie osób, które tego nie chcą. Musi być motywacja zainteresowanej osoby, chęć. Ewentualnie można mówić o szerszym upowszechnianiu wiedzy o feminizmie, ale chyba to się już dzieje na sporą skalę.

---

"Feministka" owszem funkcjonuje jako obelga (dr Mizielińska, kiedy się zeźliła, twierdziła wręcz, że feministki są najbardziej wykluczoną grupą społeczną w Polsce), natomiast istnienia feministów w tym dyskursie się nie zauważa... Jak już trzeba jakoś wyzwać faceta związanego z ruchem, to typowałabym, że padnie np. bardziej tradycyjna "ciota"...
Żarty na bok i co do wieku emerytalnego: zgadzam się co do tego, że kobiety z niższych klas mają dość swojej pracy i tęsknią za emeryturą, ale mimo wszystko czy działają na swoją korzyść? Przecież przy ogólnie zarobkach niższych ze względu na klasę i płeć oraz krótszym stażu pracy emerytura takich kobiet koniec końców będzie już drastycznie niska...
Czy ktosia wie, jak wygląda w tej chwili kwestia zabezpieczenia emerytalnego dla kobiet, które nigdy nie pracowały "oficjalnie" i zajmowały się domem?

---

Ale co w takim razie z tymi którzy z góry odrzucają działania sygnowane przez feministki, tylko dlatego, że są "sygnowane" jako feministyczne?

---

Marzeno, masz rację, nie myślałam o przekonywaniu nikogo na siłę. Myślę, że dzieje się wiele dobrych rzeczy w upowszechnianiu myśli feministycznej, próbuję się zastanowić, na można to robić na większej ilości obszarów.

Katarzyno, co masz na myśli "czy umiemy ją rozumieć, przewidywać. Tak się coraz częściej dzieje.?"

---

Weronika napisala: zastanawiam się jakie są szanse na to, żeby kobiety (na przykład te niekoniecznie zainteresowane pojęciem gender) były dostrzeżone przez feminizm? Bo myślę, że warto, żeby to się stało.

problem takze w tym, ze feminizm w roznych miejscach swiata troche odchodzi od kategorii gender, bo zostala odpolityczniona (zredukowana do formalnej rownosci) przez gender mainstreaming ( o czym wiecej na ostatniej sesji) . gdzie indziej (ale takze u nas) problem w tym, ze gender bardzo mocno zostalo zamkniete w wirtualnym swieice reprezentacji, dyskursu, symboli, a przez to oderwane od materialnosci

---

"Feministka" owszem funkcjonuje jako obelga - a mnie sie wydaje, ze feminizm wszedl do publicznego dyskursu w konkretnych politycznych okolicznosciach walki z PIS. Wczesniej tylko nieliczne osoby identyfikowaly sie w ten sposob w publicznym dyskursie. Teraz mamy stan nierozroznialnosci pojeciowej i poitycznej miedzy ruchem feministycznym a ruchem kobiet

A obelgami to bym sie w ogole nie przejmowala, dlaczego chcemy byc takie dostosowane, posluszne, grzeczne, przyznam, ze takie gesty, jak np pokazywanie ze feministki maluje paznokcie czy spelniaja jakieś tam kryteria urody wydaja sie zabawno-smutne, w sensie, ze reprodukuja posluszenstwo (co nie znaczy ze mam cos przeciwko malowaniu paznokci)

---

Nieco szokujące. Czyli pewna grupa zostaje skreślona?
Mam wrażenie - nie wiem, czy nie stereotypowe - że konkubinaty są częstsze na tzw. marginesie społecznym. Choć akurat tym problemem politycy i tak nie potrafią się zająć...

---

To rozumiem. Myślałam o przykładzie na kawałek rzeczywistości, którą polski feminizm przewiduje, tak jak piszesz. Pytam, bo w głowie mam masę przykładów na rozumienie rzeczywistości społecznej przez polski feminizm, a chętnie zweryfikuję swoją opinię, że też polski feminizm potrafi przewidzieć i działać wcześniej.

---

Naszczeście zupełnie nie o tym i nieo takim odczarowaniu feminizmu myślałam

---

A ja w swej naiwności myślałam, że dostają najniższą stawkę emerytalną, niezależnie od związków w jakie wchodziły

---

Uff. Wróciła mi wiara w Polskę.

Chyba nie twierdzisz, że w ustawie o związkach partnerskich o to NIE chodzi? Owszem, byłabym za uwzględnieniem konkubinatów hetero - ale póki co pary hetero zawsze MOGĄ wziąć ślub, geje i lesbijki nie mają ŻADNEJ możliwości legalizacji związku. I to trzeba zmienić.
Byłabym za tym, żeby nie próbować iść na całość, tylko na razie związki bez prawa do adopcji (chyba że prawa rodzicielskie do dzieci współpartnera/-ki), z niższymi niż u małżeństw przywilejami podatkowymi, a o małżeństwa homoseksualne walczyć, kiedy zmieni się mentalność (a ja naprawdę wierzę, że ona się zmieni, także taka skromna, "kompromisowa" ustawa o związkach partnerskich działałaby tu korzystnie). Ale uwzględnienie tylko par hetero byłoby już zbyt daleko idącym "złagodzeniem" projektu.

---

chcialabym dodac jeszzcze jeden aspekt/wymiar, mianowicie kwestie odpowiedzialnosci i reprezentacji. Jesli w dyskursie publicznym pada wypowiedz w imeniu wszystkich kobiet (niesławne My radykalne feministki) to z tym wiaze sie pewna polityczna i specyficznie feministyczna odpowiedzialnosc wobec kobiet w imieniu ktorych sie mowi, szczegolnie kobiet, ktore nie maja dostepu do publicznego dyskursu

---

Kościołowi katolickiemu również zmiany nie byłyby na rękę

---

Żeby zwiększyć szanse takiej ustawy na przejście.

---

"esencjalizujące slogany" rozwijają strategie oporu

To jedyny pozytywny aspekt PiS - może wreszcie masy aktywizują się na zasadzie "jestem przeciwko" i wreszcie ludzie zaczną się zastanawiać nad tożsamością polityczną. Liczę na dużą frekwencję w tych wyborach

---

jeśli chodzi o świadomość klasową to rzeczywiście doświadczając czegoś (opresji/dyskryminacji) łatwiej jest to zobaczyć - być może trudniej to nazwać. Uważam, że taka sama sytuacja ma miejsce kiedy mówimy o gender. Każda/każdy z nas ma gender, kobieta wiejska też ma płeć psychiczną/kulturową/społeczną czy jakkolwiek to nazwiemy, więc myślę, że nie miałbyproblemu ze zrozumieniem tego zwłaszcza jeżeli miałyby możliwość uczestniczenia w jakimś warsztacie (dużo do zrobienia!) lub gdyby miały dostęp do literatury/artykułów napisanych przystępnym językiem. Myślę, że BARDZO WAŻNE jest żeby o genderze pisać prostym, przystępnym językiem z jak największą ilością przykładów. To nie jest łatwe, ale jest o zrobienia. Reasumując, myślę, że przytoczona przez Ciebie wiejska kobieta z małą świadomością genderową, może bardzo dużo zrozumieć jeżeli tylko bedzie miała taką możliwość. Tylko kto to opublikuje w takim przystępnym źródle jak np lokalny dziennik... tu widzę największy problem.

---

A ja niestety mam obawy, że wróci do poziomu bliższego tej niesławnie niskiej frekwencji sprzed rządów PiS. W 2007 r. ludzie się rzeczywiście zmobilizowali, bo większość miała PiS-u po uszy. Ale teraz? Kryzys jak kryzys, ale w polityce wewnętrznej taka błoga stabilizacja...

---

" wiejska kobieta z małą świadomością genderową" - malą? mam problemy z ocenami stopnia swiadomosci genderowej, zwlaszcza o hierarchie wiedzy/wladzy z tym zwiazane, ale nie tylko, jak pisalam gender np w wersji stereotyp, czy gender jako zamiana z kategoria kobiety (pisala o tym Joan Scott) to takze odpolitycznianie feminizmu. A neoliberalne nowe zniewolenie kobiet za pomoca gender rmainstreaming? Mnie sie wydaje ze rzeczniczki takiego gender rmainstreaning albo maja mala swiadomosc, albo mocno wyartykulowany wlasny interes vis a vis zarobki grantowe