---

W latach 1960o.s i 1970s. w feminizmie toczyly się debaty, które odnosiły się do relacji między kategoriami płci i klasy. Joan Acker dzieli je na: (i) ekonomia polityczna pracy kobiet (niewynagradzana praca domowa kobiet przyczynia się do powstawania wartości dodatkowej i zysków), oraz (ii) teorie odnoszące się do relacji między kapitalizmem a patriarchatem (teorie systemu podwojnego ucisku). Z inicjatywy feministek kolorowych i lewicowych i w duchu krytyk esencjalizmu i krytyk budowania feminizmu opartego na perspektywie białych kobiet z klasy średniej zaczęły rozwijać się debaty o potrójnym ucisku (plciowym, klasowym, rasowym) - zob. wątek Forum o analizie intersekcjonalnej. Wraz z poststrukturalnym/postmodernistycznym zwrotem w stronę kultury i języka nastąpiły przemieszczenie pola feministycznego dyskursu. Kategoria klasy nie budziła tak znacznego zainteresowania jak wcześniej, aby powrócić na feministyczną agendę wraz z analizą intersekcjonalną w latach 1990s, oraz z koniecznością rozwoju narzędzi, które pozwolą odnieść się do społecznych skutków neoliberalizmu. W tym kontekście Joan Acker proponuje przemyślenie pojęcia klasy.